No bastat a iscrier literas in sardu [de Nicolò Migheli]

Mostra-R-Rossi

S’urtima die de s’annu coladu su presidente Capellacci s’est armadu de pinna e tinteri et at iscritu una litera in sardu a su presidente de su Cussizu de sos Ministros Letta. Una littera ue si contant sos males de Sardigna, cussos de oe e cussos ingranghenàdos chi nos portamus fatu de tempos longos. Litera cumposta de perulas dèchidas, iscritta in dd’unu sardu literariu, chi mustrat chi no est faina sua. “Non è farina del tuo sacco Capellacci” ddi tiat aer naradu su mastru de iscola sou.

No si pretendet, custu est siguru, chi siat iscrita de isse. Ddu.e sunt sos ufitzios chi dd.ant traduida de s’originale in limba italiana. Su presidente però est in campagna elettorale e donzi rusa est bona pro regoller votos. Sa prima pregunta chi benit a mente est si fiat istadu in podere Berlusconi tiat aer icritu una litera cun sas matessi peraulas? Difitzile mi paret! Est a narrere chi Capellacci tenet cosas meda ite pentzare. Timet chi in campagna elettorale essat sa sententzia pro su protzessu sou pro su fallimentu de sa municipalitzada de Carloforte.

S’omine si presentat a custas eletziones, cun resurtados pessimos de guvernu. In custos chimbe annos s’isula est torrada a pe pranu, unos cantos sardos sunt sena traballu perunu, su disimpreu de sos giovanos e de sas feminas est lompidu a su barantachimbe pro chentu e chie podet disterrat. Sa Sardigna est torrada a èssere logu de conchista pro capitales de su Qatar e de Dubai, e de àteros chi no dant peruna siguràntzia; no s’ischit de chie sunt e comente cussos si ddos ant fatos.

Sos mezus terrinos nostros, imbètzes de produire alimentos, dados a sos impresàrios de s’energhia alternativa chi si regollent  su granu e nos lasant sa palla, comente sos tirannos minores de su Settighentos. A cale chirru nos furriemus s’esperientzia de custa dereta de guvernu est fallimentare. Capellacci custu dd’ischit; a primu at collionadu sos muimentos de sa Zona Franca, chin promissas sena fundamentu, pois si est inventadu mesu indipendentista, ismentigàndesi chi cando tepiat fagher sa batalla cun s’istadu italianu, pro nos torrare su depidu, no l’at fata ca ddu.e fiat in podere Berlusconi e de sas promissas de su mere sou si nde est bantadu peri su logu.

Como a urtimu, su presidente si imbèntat difensore de sa limba sarda; isse chi aiat naradu chi su beru problema de sa Sardigna sunt sos Sardos. Ateru fumu in ogos de chie no cheret idere. Si est giustu a iscrier in sardu, a impreare custa limba galana e antiga in d’onzi faina, siat de aministatzione chi peri sas iscolas, no est giustu chi issa benzat impreada in manera “populistica” pro atzegare sos eletores.

A su matessi tempus custa mòvida ponet sa chistione de sa limba a totus sos ateros moimentos politicos chi si presentant a sas eletziones sardas. Toccat de non lassare sa pandela de sa limba nostra in manu de Forza Italia. Tiat a èssere falta manna pro totos nois. Oe sa batalla pro sa Sardigna si giogat no solu subra s’economia, si giogat fintzàs subra su chi semus e su chi cherimus èssere. Su sardu no est una chistione folclorica, si nde tepet fagher una limba normale, de impreu gioronadèri in cale siat chistione.

Semus a tempus de detzidere si cherimus isparèssere comente popolu o cherimus abarrare chin s’identidade nostra, chin sas diferèntzias chi nos faghent su chi semus. Sa sebera est sempere in podere nostru. Pro piaghere però, no lassemus sa limba sarda in manos a chie dda est usende contra a sa Sardigna. Nessi cussu.

*Nella foto unm’opera di Rosanna Rossi

2 Comments

  1. Gianfranco

    Una litera ue si contat SOS males de sardigna, cussos de oe e cussos ingrangrenados … Est una confessione di colpevolezza

  2. Francesco

    Nigò, si narat : “in caminu s’ acconzat barriu “.
    In su arriu de custu “guvernadore” mancada sa presidenza de sa Sardinia Gold Mining e sa ricchesa lassada a Furtei.
    Ammentamos cando faeddaiat ancora in italianu, cun s’ Unione Sarda, su 20 de triulas de su 2002,
    “Un eco-parco al posto della miniera”.
    Parte il recupero del compendio minerario di Santu Miali che tra qualche anno chiuderà i battenti.[Il Piano] prevede la valorizzazione ambientale ed economica del sito interessato dagli scavi e la predisposizione di un eco-parco, con strutture ricettive, museo minerario e altre attività imprenditoriali.«La nostra società crede molto in questo progetto», ha spiegato il presidente della Sgm Ugo Cappellacci introducendo i lavori cui hanno partecipato, tra gli altri, l’assessore regionale all’Industria Giorgio La Spisa (che ha fatto riferimento alla nuova normativa regionale sull’attività estrattiva che verrà presentata oggi a Cagliari), il rettore dell’Ateneo cagliaritano Pasquale Mistretta e i sindaci di Furtei, Guasila e Serrenti.

    La domanda che mi pongo: a quando il riconoscimento, da parte dell’ Unesco , dell’ eco parco di Santu Miali ?

Lascia un commento